بهاءالدین فاضل نوری۱ - معرفی اجمالیمیرزا بهاءالدّین فاضل نوری بن حاج میرزا محمّدجواد بن محمّدعلی نوری اصفهانی، عالم فاضل، ادیب، شاعر، از علمای عالی‌قدر اواخر دوره قاجاریه بود. در اصفهان متولد شده و نزد علمای این شهر از جمله آخوند کاشی تحصیل نمود و مدتی نیز در عتبات عالیات تحصیل کرد. سپس به اقامه جماعت در مسجد دروازه‌نو پرداخت. وی اوقات خود را به حل و فصل مشکلات مردم، تدریس و عبادت می‌گذراند. عارفی سالک و فاضلی کامل بود و به تصفیه باطن و تهذیب نفس اهتمام داشت. ۲ - مهارتهامیرزا بهاءالدّین در فنون ادبی و خصوصاً شعر استاد بود و شعر نیز می‌سروده و به «فاضل» تخلص داشت. قسمتی از اشعارش را فرزندش آقا نصیرالدّین نوری معروف به «خواجوی» مدوّن و آماده چاپ ساخته بود که ظاهراً هنوز به طبع نرسیده است. این بیت را در زیارت بیت‌اللّه الحرام و طواف کعبه سروده است: به طواف کعبه کجایند عاشقان که مگر ••• چشند لذّت دورِ نگار گردیدن و این شعر نیز از اوست: دلبر فرّخ رُخ شیرین لقا ••• تا به من غم زده شد آشنا بُرد زِ من دین و دل و عقل و هوش ••• صبر و سکون نیز نماندی به جا یار جفا پیشه، وفا پیشه کن ••• گرچه محال است ز خوبان وفا [۱]
مهدوی، سید مصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۶۵.
[۴]
مهدوی، سید مصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۷۳.
۳ - وفات و مدفنمیرزا بهاءالدّین در شب پنج شنبه ۲۰ جمادی الاولی سال ۱۳۴۳ق وفات یافته و جنب مزار پدر دانشمند خود واقع در تکیه بابا رکن‌الدّین در تخت فولاد مدفون گردید. ۴ - پانویس
۵ - منبع• مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۷۸-۱۷۹. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | درگذشتگان سال 1343 (قمری) | شاگردان آخوند کاشی | عارفان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | عالمان اصفهان سده چهاردهم (قمری) | عالمان شیعه قرن 14 (قمری) | عالمان عصر قاجاریه | فضلای اصفهان سده چهاردهم(قمری) | مدفونان در تخت فولاد
|